Een Cursus In Wonderen

Een diepe vrede is voelbaar geworden. Een vrede, dusdanig onaantastbaar dat ik even weifelde er woorden aan te geven. Maar de vrede, die stilte is, kan niet verstoord worden. Ze is ook schoonheid, alle vormen verwijzen naar haar, de onveranderlijke achtergrond van alle verschijnselen. Als ik in de war ben, onlustgevoelens ken, dan is ze er ook; dat is nu zonneklaar. Ze voelt als genade.

Vijf dagen geen regen, en afgelopen dag veel zon met amper wind. Geluiden van vogels hadden zo een unieke kwaliteit. Ik merkte het verschil op, zittend in de tuin, tussen de momenten dat ik luisterde en de momenten dat er louter luisteren was. Als ik in de weg zat, dan vergaf ik me dit onmiddellijk, zo nam de genade weer bezit van bewustzijn.

Het lezen in Een Cursus In Wonderen draagt hier stellig aan bij. Ik was gewaarschuwd: moeilijke taal, vaak moeilijk te begrijpen. Ik ondervind prachtige taal, een wijze van formuleren zoals ik nog nimmer heb vernomen. Zinsneden die niet begrepen worden storen me toch niet, er zit een metrum en poëzie in de woorden die mijn ziel binnen dringen. Het verstand mag niet alles verstaan, op dieper niveau resoneert een herkenning.

Ik ben nog niet op bladzijde 50 aanbeland van het forse werk dat meer dan 1400 flinterdunne pagina´s bevat. Aanvankelijk voelde ik onrust, omdat ik het boek gelezen wilde hebben. Nadat ik dit herkende, liet ik die wens vallen en nu kwam ieder woord bij me binnen als de volheid van huidig ervaren, zonder haast naar elders en verder.

Tijdens de maaltijd vanavond zei ik tegen Karin dat de door mij zeer gewaardeerde taalkunstenaar Gerard Reve eens de wens had uitgesproken het boek te schrijven dat alle andere boeken overbodig zou maken. En nu heb ik het gevoel dat de Cursus zo een boek is.

Het boek is ook wel omschreven als holografisch. Het leest niet als een horizontaal betoog met argumenten die tot een conclusie leiden, en dan weet je dat. Het is veeleer een bloem waarvan alle bladeren naar elkaar verwijzen; de bloem leer je gaandeweg te onderscheiden als je meer thuis raakt in de tekst. Ik ben er vredig en tegelijkertijd ook wat opgewonden van. Maar voel geen haast. Het boek hoeft niet zo snel mogelijk uit. Ik zal het steeds weer proeven als iets dat onmiddellijk verrijkt.

Het boek zal ongetwijfeld ook confronteren. De inhoud ondersteunt geen ego standpunten. De inhoud is wel bedoeld voor afgescheiden persoonlijkheden, om ze op meest liefdevolle wijze uit het duister van isolement te leiden.

Ik heb niets gezegd over de achtergrond en totstandkoming van het boek. Verblijf liever in de essentie die het in mij vrijmaakt. Wie toch meer wil weten hoeft niet op zoek te gaan naar informatie: ik heb online het gehele boek als pdf-bestand gevonden.

Er zijn op het internet veel plekken waar je meer te weten kunt komen over de Cursus. Op YouTube heb ik reeds genoten van diverse sprekers hierover, waaronder Willem Glaudemans, Koos Janson en Diederik Wolsak.

De Cursus had Karin´s belangstelling al jaren eerder gewekt, maar het boek werd nooit besteld. Toen kwam Jan van Delden in beeld, door wie Karin onmiddellijk geraakt werd. Mijn waardering voor Wolter Keers´ wijze van non-dualiteit bespreken had mij al vele jaren terug nieuwsgierig gemaakt naar Jan van Delden, die bij Wolter tot helderheid over zijn wezen is gekomen. En laat Jan nu behalve over advaita vedanta, ook graag over de Cursus spreken! Ik ben blij met de emailwisseling met Jan, via welke ik regelmatig wat van zijn ervaringen met Wolter mag vernemen, en tevens nooit gepubliceerde teksten van Wolter ontvang om deze te redigeren. Die komen vervolgens op de website van Jan terecht. Vandaag lezing nummer 4 geredigeerd, en het voelt weldadig zo intens met betreffende teksten bezig te zijn.

Ik wil hier graag mijn waardering uitspreken voor Patrick Kicken, die vele gesprekken met Jan heeft gevoerd en online gezet. Patrick heeft een fijne spontane benadering in interviews, laat veel aan bod komen waar luisteraars wat aan hebben. Kom er overigens zojuist achter dat Patrick een maand terug een filmpje over de Cursus heeft geplaatst, als hij in gesprek is met ene Ron. Ga ik graag later beluisteren, hier alvast de link.

De Cursus is niet dogmatisch in de zin dat het gedrag voorschrijft, maar het doet tevens niet aan compromissen: waarheid is waarheid en niet iets anders. Wie liever egostromen volgt is daar vrij in, en oogst navenante frustraties, verlengt het lijden. Ik spreek over de Cursus als iemand die er net mee is gestart en voel niet dat ik anderen ertoe moet bekeren; het is omdat ik overstroom dat dit nu geschreven staat.

Voor wie niet graag leest is er eencursusinwonderen.org, waar je de Cursus beluisteren kunt.

Had ik nog niet vermeld, maar best wel van belang: de Cursus bevat de woorden van Jezus Christus. En of je het gelooft of niet, de woorden werken.

Tenslotte: Jan van Delden & Patrick Kicken over onder andere Een Cursus In Wonderen.