Zangen van Ongrond – Erik van Ruysbeek

Zeker weten doe ik het niet, maar ik vermoed dat toen ik jaren geleden één mijner weblogs Bodemloze Beeldentuin noemde, ik daartoe kwam onder invloed van een dichtbundel welke ik destijds nog in mijn bezit had. Ik doel op Zangen van Ongrond van mysticus Erik van Ruysbeek.

Wat ik ook niet meer weet: leerde ik nu Marcel Messing via deze man kennen, of was het andersom? Messing en van Ruysbeek waren vrienden, kenden beiden diepe hunkering naar ´t Onnoembare. Marcel Messing leeft nog en wordt deze dagen door steeds meer mensen gehoord, daar zijn spiritualiteit de nood in de wereld niet ontkent. Zeer veel spirituele mensen doen dat wel, noemen de wereld een illusie, maar o wee als je aan hun spulletjes komt! Maar goed, ik waardeer zeer dat Marcel Messing die geschiftheid in zichzelf niet heeft aanvaard. Voor ik verder spreek over van Ruysbeek plaats ik graag een video van Marcel voor wie deze inspirerende spreker nog niet mocht kennen. Kies voor zijn laatste lezing, zo een vier maanden geleden op YouTube geplaatst.

Ik heb heel wat poëzie geschreven, maar poëzie lezen valt mij veelal zwaar als de verzenmaker veelvuldig kiest voor zeldzame woorden en menigmaal verwijst naar klassieke werken die ik niet gelezen heb. Mijn voorkeur gaat uit naar dichters die volkstaal bezigen, niet eindeloos naar andere schrifturen verwijzen en goed te volgen zijn. Ik ben bijvoorbeeld zeer gesteld op de poëmen van Bert Schierbeek, wiens verzamelde gedichten ik graag weer eens in bezit zou krijgen. Erik van Ruysbeek spreekt ook eenvoudige taal, zijn gedichten laten niets te raden over. Of het moet zijn dat de lezer zo rationeel is ingesteld dat de mystieke strofen niet resoneren. Laat me een vers van Erik hier plaatsen, en ondervind het zelf.

Rusten ga ik weldra

Rusten ga ik weldra
in mijn eigen verruimde schoot
eindelijk rusten ga ik
in mijn velden zonder oorsprong.

Ontvang mij dan
groot lichaam zonder grenzen
ontvang mij dan
groot onuitblusbaar vuur.

Vader en moeder der eeuwige geboorte
laat mij verdwijnen in uw zee van licht
zelf licht geworden weer
en zachte trilling tijdeloos.

Toen ik in 2015 naar Ierland verhuisde heb ik vrijwel al mijn boeken van de hand gedaan, waaronder De Gedichten van Schierbeek (nu zeer moeilijk te verkrijgen tot mijn spijt) en Zangen van Ongrond van de hier besproken poëet. Nu Marcel Messing online veel in beeld is heb ik vaker weer aan Zangen van Ongrond gedacht, het jammer gevonden dat ik deze niet meer in kon zien. De lezer kan mijn blijdschap begrijpen nadat ik op het internet een ingescande versie ervan in pdf formaat mocht vinden. Graag bied ik deze hier als download mogelijkheid aan.

zangen-van-ongrond-van-ruysbeek-erik Download

Wie meer over de schrijver wil lezen verwijs ik naar deze pagina, waaruit ik bovenstaand gedicht heb geplukt.

Sinds ik naar Ierland ben geëmigreerd overkomt het me vaker dat ik het verlangen voel een specifiek Nederlandstalig boek te lezen, en dan zou ik liefst meteen een boekwinkel bezoeken. Maar dat gaat niet. Dus dat betekent: online bestellen. Ik heb echter tweemaal het boek Renegade van David Icke deze kant op laten komen, tweemaal is deze niet gearriveerd. Toch wil ik erg graag het boek van Ruysbeek en Messing over de Katharen lezen. Ik weet niet veel van de Katharen, maar wel dat ze Oorspronkelijk waren en niet te manipuleren. Vanzelfsprekend zijn ze uitgeroeid door de ook toen al (12de en 13de eeuw) heersende wereldorde.

Ook hebben de twee vrienden Het Evangelie Van Thomas voor het Nederlands taalgebied verzorgd. O ja, die wil ik ook; begeerte speelt op als het om onthechting gaat! Ik overdrijf wat, maar het is zeker waar, nu we ons huisje zonder dreigende dakloosheid hebben, dat ik gaarne nog wat planken vul met boeken die voor mij veel hebben betekend en nog betekenen. Is dat materialisme? Ik denk het niet als het lezen van de boeken me juist Ongrond laat beseffen los van stof. Het is als een sigaretje roken: je trekt er aan en toch wordt ie korter.