Het woord ontmoeten staat voor het contact maken met iemand, als we het woord ontleden lezen we tevens: niet moeten. Ongedwongen contact, zonder trekken of duwen, aandacht eisen of geëist krijgen.
Karin en ik hebben weinig vrienden. Dit was voor ons beiden al zo voordat we elkaar leerden kennen. We zijn niet snel aangetrokken tot intensere banden met mensen, tenzij er iets in het ontmoeten ontstaat dat meer is dan de som van de betrokkenen. Waarmee ik wil zeggen dat er in het ontmoeten iets nieuws tot leven komt dat zonder dit ontmoeten niet had kunnen ontstaan. Dan is ontmoeten zinvol, leuk en verrijkend.
Ontmoeten is geen bondje. Ontmoeten heeft geen afspraak of verwachting. Ontmoeten rijst op vanuit Stilte, valt er ontspannen in terug als er iets is gewisseld. De ontmoeting op gang willen houden is moeten, geen ontmoeten meer.
Ontmoeten doe je ieder moment. Ieder moment is een moment van aanraking. Wie de aanraking niet afwijst ontmoet, waar weerstand optreedt is moeten weer in het spel gekomen. Ik moet het moeten niet!
Ontmoeten is ontvankelijkheid, waar grijpen het moeten beschrijft.
Ontmoeten is het verdwijnen van veelheid in één.
Ontmoeten gaat nergens heen, is reeds vervuld.
Ontmoeten kent niets dat zich op wil dringen, geen identiteit om hoog te houden. Het staat met lege handen en wie hier nerveus van worden tonen zich dan als zodanig. Het voelt als diefstal van aanvankelijk goede energie; ik bezie dan hoe ik mijn energie laat stelen. Ik kan me afsluiten, ik kan een confronterende opmerking maken, ik kan bemerken dat ik het niet goed weet en gedraineerd achterblijven als de zuiger is verdwenen. Dan weet ik: dit wil ik niet meer. Hoe zal ik het de persoon zeggen?
Ik zal zeggen dat ontmoeten voor mij een actueel dynamisch gebeuren is, niet een bijeenkomst van monologen voor trouwe luisteraars. Ik zal zeggen dat als ik reeds drie maal heb aangegeven dat iets mijn interesse niet heeft, een vierde maal erover beginnen geen ontmoeten is. Ik zal zeggen dat het me verbaast dat dit niet wordt opgemerkt als het gebeurt, ik kan er geen ontmoeten in ontdekken.
Ontmoeten is niet van taal gemaakt, is in beginsel verlegen, open, niet-wetend.
Ontmoeten is geen middel tot een ander doel.
Ontmoeten IS, manipulatiezucht ontwijkt dit eerste feit.
Diepe eenzaamheid wordt gevoeld in de mens die zo zijn best doet een uiterlijk verschijnen hoog te houden, een psychisch beeld binnen zichzelf, dat ik in het geheel niet waar neem. Ik zie de mens, en hij spartelt. Het doet pijn en als deze notie in de persoon door drukt voelt het als geweld. Onbedoeld maar zeer zeker geweld. Naar zichzelf en naar mij.
Tegenwoordig heb je allerlei termen om geen contact maken mee goed te praten, en dan is daar een pilletje voor. Ik geloof noch in de pilletjes als in die etiketten. Ieder mens is bereikbaar. Dat een mens niet bereikbaar wil zijn is altijd een huidige constatering voor mij; ik doe het ermee.
Ontmoeten kan, opmerkelijk genoeg, pas goed als je geheel en al alleen kunt zijn.
Ontmoeten ligt altijd voor de hand, tenzij het moet.
Ontmoeten is Zegen, vermijden de hel.
.
De lezer zij gedankt, dat ontmoeten niet vermeden werd!
.
.
Aanwezig in deze stap 