Lag zo een beetje de gehele dag op het matras in mijn werkkamer. Geen ambitie tot enige vormgevende activiteit gevoeld, behalve dan het bereiden van eten, koffie en het draaien van peuken. Heb de oude desktop computer, die ik vorig jaar uit een afvalbak heb gehaald en van een Linux besturingssysteem heb voorzien, aangezet en keek naar een film over John McAfee, de man die al antivirus computer programma´s in elkaar zette voordat de meesten mensen überhaupt van het bestaan van computervirussen wisten. Het maakte hem stinkend rijk. Leuk om te beseffen: mensen die met Linux werken hebben geen antivirus nodig. We weten het: Bill Gates maakt eerst virussen en verkoopt dan antivirus middelen, zowel op computergebied als in het leven van vlees en bloed. Dat dit soort mensen zelf oprecht menen goed voor de mensheid bezig te zijn is een volstrekt niet plausibele gedachte.
Vervolgens naar David Icke geluisterd. Een geweldig betoog van ruim drie uur, eind vorig jaar voor een klein publiek gehouden. Ik viel daarbij op zeker moment in slaap, herkende echter de stem van David nog wel, zodat ik opeens naast hem aan een tafel zat en hij mij aan keek op zeker moment en zei: ¨Ja?!?…¨, om mij erop te wijzen dat hij op zijn steekhoudende redevoering wel wat meer response van mij had verwacht. Ik had hierop niets te zeggen. Waarop David zijn stoel verder van mij af verplaatste, nog meer afkeuring naar mij toe suggererend. Ik zat in de droom te dubben: zal ik nu beledigd zijn of doet het me niets? Toen ik eenmaal wakker was vond ik het treffend dat dit tafereel zich juist had afgespeeld met de man who doesn´t give a shit wat iemand anders van hem denkt.
Het bovenstaand zeer fraaie citaat van Jiddu Krishnamurti, welke me decennia terug al als zeer treffend voorkwam, werd door David ook benut. Normaal zijn (blind aanpassingsvermogen) wordt met geestelijke gezondheid gelijk gesteld; in werkelijkheid zijn de normalen zo gek als een deur, ze praten officiële narratieven na en denken dan dat ze hun eigen originele visie verkondigen. De mindfuck is zeer goed geslaagd in al die gevallen.
Morgen weer een dag niksen? Zou zomaar kunnen. Ik heb interessante films op de oude computer staan maar kijk feitelijk zelden films. Toen ik echter enkele jaren terug 8 dagen vastte, heb ik alle seizoenen van House Of Cards vanaf bed bekeken; zaterdag start ik andermaal een vastenperiode en komen die films wellicht aan bod. Die welke me sterk aan zullen spreken zal ik op mijn Bitchute kanaal plaatsen, waarna ik ze op dit weblog in zal voegen.
Niksen is, wat het woord ook suggereert, niet niks. Het gebrek aan initiatieven en activiteiten vergroot het zicht op programma´s die in de lichaam-geest spelen. Een kwestie van uitzoomen. Dit is zeer informerend, en ook bevrijdend: identificaties met verschillende programma´s en tendenzen worden aldus spontaan opgeheven. Als filters wegvallen, hou je meer werkelijkheid over. Hou je niks, geen enkel filter over, dan hou je alles over.
Karin zei bij thuiskomst dat er een man in haar winkel kwam met de melding dat hij long-covid had. Karin wist wel dat dit onzin was, maar liet zich er niets aan gelegen liggen in dit geval. De man klaagde over zijn klachten. Karin´s antwoord was heel eenvoudig: begin nu eens eerst de symptomen niet langer als vijand te behandelen, accepteer ze, omarm ze. De ogen van de man vielen bijna uit de kassen van verbazing, hij kwam terstond tot rust: daar was hij nog niet op gekomen! Precies, de mindfuck leert altijd als eerste dat je iets mankeert, Karin zag daarentegen geen enkel probleem. Hulpverlening is veelal het probleem onbestaanbaar maken zonder een oplossing, die het probleem echt zou doen lijken, aan te dragen.
Ik zou vandaag koffie drinken tegenover het estuarium en dan lang wandelen. Maar ik vertrouw mij niet op mijn woord en had er duidelijk geen boodschap aan dat ik dit de dag ervoor had opgeschreven. Ik lag op bed, keek film, en toen ik enorm kabaal buiten hoorde en een kijkje ging nemen zag ik dat een fikse hagelbui ter aarde stortte. De sluimerende gedachte alsnog op pad te gaan was hiermede definitief verdwenen. En als ik nu beweer dat ik morgen weer ga luieren, dan is de kans groot dat er veel werk verzet zal worden. Zaterdag vasten, of wordt het toch een maaltijd van 7 gangen? Waarom moet ik nu opeens aan Mark Rutte denken?
Consequent zijn is een overschatte kwaliteit van mensen. Vandaag denk ik zo, morgen geheel anders, maar omdat ik consequent ben ga ik net doen alsof ik hetzelfde dacht als gisteren? Ik ben toch niet achterlijk?
John McAfee was een interessante kerel. Is dit ook nu nog in mijn ogen, hoezeer ik bepaalde daden van hem ook afkeur. In de docu kwamen nogal wat misdadigers voor die voor hem werkten, en wat me opviel is dat ik liefde voor hen voelde. Dit in tegenstelling tot de dag ervoor, toen ik in bijna alle mensen die voor mijn geestesoog kwamen wel iets afkeuring waardig dan wel zeer afstotelijk vond. Het kan verkeren; niets verkeerds aan.
Waarneming verloopt via filters. Filters die we aanleerden, en waarmee we een gevangenis rondom onszelf hebben opgetrokken. Die kan ook weer worden afgebroken. Niet door gewelddadig slopen maar eenvoudig middels onderscheidingsvermogen. Doe eens niets, laat je eten eens staan, dan krijg je vanzelf te zien wat ik bedoel.
.
Aanwezig in deze stap 