Ik weet niks van deze vrouw, op één ding na. Er is een uitspraak door haar gedaan die me altijd is bijgebleven. Ze bad tot God (ik parafraseer): God, geef me alle crisis in ene keer!
Momenteel wordt haar autobiografie gedownload, ik zal deze straks in dit bericht voegen. Ik heb het sterke gevoel dat ik haar wil lezen. De Cursus van Wonderen kwam vandaag binnen, maar ik heb het gevoel dat Teresa voorrang krijgt. Ze schreef ook gedichten. Die wil ik vinden. Waarom?
God, geef me alle crises in ene keer! Zoiets zeg je niet zomaar. Zoiets zeg je als je volstrekt klaar met de wereld bent en je alle dendrieten, neigingen en onbewuste programma´s in je donder opgeklaard wilt hebben. Een gebed dat me aanspreekt. Een totaal gebed, dat niet bang is voor de consequenties ervan. Een gebed van overgave.
Het is de overgave die ik vooralsnog miste. Waartoe ik niet in staat lijk omdat ik nog belangen in de wereld ken. Mijn focus is niet éénpuntig op werkelijkheid gericht, daarom duren crises ook zo lang.
Ik droomde vannacht van de vrouw met wie ik was, die moeder werd van de dochter die ik niet meer zie. Het was een erotische droom. De droom bleef de gehele dag bij me. En zei me verschillende dingen. Dat ik op de vrouw was gevallen door haar opmerkelijke schoonheid. Ze behoorde tot het genre waarvan ik dacht: die wordt nooit de mijne. Maar ik verlangde naar haar lichaam, wat ´vleeshuis´ betekent. Dat we geestelijk niet goed samen spoorden stond blijkbaar voor mij op het tweede spoor. Ze werd zwanger.
Vandaag kwamen veel meer minnaressen langs voor mijn geestesoog, en ik voelde steeds hetzelfde erbij: ik wilde jullie vlees, niet de overgave. Aldus kwamen er heel wat vriendinnen langs die vandaag mijn geweten andermaal bezochten. Het is wel waar dat ik steeds mijn vriendinnen wilde trouwen, maar het is niet waar dat ik ze eerder hierop onderzocht voordat ik seks met hen had.
Ik snap ondertussen de aanbeveling van mijn ouders, die ze aan de katholieke kerk ontleenden, veel beter: geen seks voor het huwelijk. Waarom? Ik heb het advies in de wind geslagen en seks is belangrijker geworden dan wat ik mensen ermee aan doe. Ik heb vrouwen gebruikt. Dat wist ik niet toen ik het deed, ik zie het nu wel.
De katholieke leer, waaronder de code geen seks voor het huwelijk, kwam in volstrekt ander licht te staan toen ik als 21 jarige van mijn moeder te horen kreeg dat ze door haar vader en een broer in haar jongste jaren was misbruikt.
Ik ben een geile vent, was ik nu ook schuldig? Wat is geilheid eigenlijk? Ik besloot in die dagen alles te onderzoeken en niets was me te gek. Ik ging naar de rode buurt in Amsterdam, zoop en rookte, zoals mijn opvoeding me geleerd had dat je seksualiteit kunt onderdrukken, en ging in al die jaren slechts twee keer een hoerenhuis binnen. En ik kon niks met paddenstoelen, flessen wijn en menig joint op. Dus ik vroeg aan de negerin of ik dan voor de betaalde prijs haar kont mocht fotograferen. Ik erken: de mannelijke belangstelling is primitief.
Hoe krijg ik het nu voor elkaar dat God mij zondeloos vind, als ik volstrekt niet in staat ben dit soort dingen in mezelf te repareren? Kan niet. Vergeet het maar.
En dan opeens komen de dromen over de vleeshuizen met wie ik samen mocht zijn, maar waarvan ik me bar weinig herinner, omdat ik toen beschonken was. Je kunt de zegeningen tellen, maar als je die niet kunt vinden, dan tel je de nadelen.
Ik ken schuldgevoel, maar ik geloof het niet. Roeien met de riemen die je hebt, dat is een veelzeggend spreekwoord. Maar als je uitgeroeid bent is wel het moment daar de staat op te maken. Al mijn duivelse plannetjes zullen mislukken.
Het ene idee een voordeel uit een situatie te halen, is volstrekt geschift. Zo hoor ik Teresa van Avila, die haar vleeshuis aan niemand meer beschikbaar heeft gesteld. Ik wil daar meer van weten. Ik wil het punt bereiken dat ik vrouwen niet meer als lekkere wijven zie maar als uit God geboren, ook al tonen ze hun achterste op OnlyFans.
Ik wil Vergeven, wat ik ook maar meen te weten.
Geilheid is geen zonde, geilheid is wat de wereld gaande houdt. Ik begrijp deze dag echter heel goed dat Teresa van Avila zich niet langer als vleeshuis beschouwt als ze tot God bidt voor de volledige crisis, de finale brand, het einde van haar smeken.
Ik ben zondig Tamara, ik ben zondig Natascha, ik geef kind en moeder gaarne toe dat ik niet goed voor jullie was, zoals het gekund zou hebben. En ik leef nog, het is volstrekt mogelijk voor jullie beiden de onschuld in alles te zien, opdat we samenkomen in liefde. Niet eens in begrip; begrip is waardeloos vanuit liefde´s standpunt.
Karin zei vaker, als het woord ´vergeving´ werd gebruikt: ¨wie ben ik om te vergeven; niemand heeft vergeving nodig!¨ Toch is ze dagelijks boos, net als ik, om vele dingen. Het is de tijd om mijzelf te vergeven. En zo ben ik uitgekomen bij Teresa van Avila, die seksloze vrouw die seksuele energie naar God liet stijgen, zakken en veruimen, waar ze ook verkeerde. De totale oprechtheid van klaar zijn met de wereld, zonder iemand in die wereld iets kwalijk te nemen. Ik weet niets van Teresa, en beweer dit alles.
Joseph Murphy zegt heel simpel: kies bewust voor wat je werkelijk wilt, en het onderbewustzijn, dat tegelijk God als dommekracht van je wens is, zal geven wat je wenst. Ik weet dat het waar is. Ik kreeg die onbereikbaar mooie vrouw en alles wat in dat verbond besloten zat. Weet dus goed wat je verlangt! Maar hiermee doe ik de moeder van mijn kind alweer tekort, zo weet ik dat ik louter dwaze dingen overweeg als ik zaken op mijn manier wil hebben.
Ik kan niet leven door voorgaande zaken af te sluiten. Ik geloof geen filosofie die zegt dat iets ´nooit is gebeurd, illusie is.´ Iets is pas niet gebeurd als ik het met alle betrokkenen heb goed gemaakt.
Dank Teresa!
Alles is projectie, alles is droom? Kan mij het schelen dat mijn lijden illusie is volgens filosofen; als ik lijd kijk ik waar aan en wat de oplossing ervan is. Geef me de hele klerezooi maar in ene keer!
Ik eindig, mijn biecht is mijn zegen. Goddank, en dank aan allen die dit mogelijk maakten. Speciale dank aan de moeder van mijn dochter en mijn dochter.
Omhelzing.
Can She Excuse My Wrongs – John Dowland (1563-1626)
Aanwezig in deze stap 
https://robscholtemuseum.nl/joost-lips-teresa-van-avila/
LikeLike