Verblijven in gewaar zijn, swooning in consciousness, wonen in wat reeds het geval is, daar wil ik alle strijdende partijen ter wereld toe oproepen. Oorlog voor de vrede bestaat werkelijk niet, sta hier nu eindelijk eens bij Stil!
Keuzeloos gewaar zijn, noemde Jiddu Krishnamurti dit.
George Ivanovitsj Gurdieff schreef een boek dat ik nog nooit las, omdat de titel reeds krachtig aansloeg op wat ik reeds van Nisargadatta Maharaj mocht horen; de titel luidt: Het leven is alleen echt wanneer ´Ik ben´. Nisargadatta zei hetzelfde: verblijf in ´Ik ben´, Zijn zelf, en al je ingebeelde problemen zullen gaandeweg oplossen.
Ik ben. Hieraan is nog geen enkele verdelende eigenschap geklonken. Ik ben is niet oorspronkelijk, een illusie die is opgedrongen waarna het mijn illusie leek te zijn geworden, maar ik besta nog altijd niet, hoezeer ik ook van het tegenovergestelde overtuigd lijk op ontelbaar veel momenten. Nisargadatta zei: zie waar ´Ik ben´ voor het eerst in bewustzijn plaats vond, en je zult van de illusie bevrijd worden.
Zien dat ´ik´ onzin is, en tevens tot onzin leidt, dat kun je gemakkelijk overal om je heen bemerken. Als ik Bill Gates, Klaus Schwab of wie dan ook veroordeel, dan, -aldus zegt de Cursus in Wonderen-, laat ik mijn aandacht naar buiten gaan om een schuldige voor mijn onvrede te vinden. Aldus maak ik dualisme tot de grond van mijn overweging en kan mij niets dan afgang wachten. Ik keur de activiteiten van Gates noch Schwab goed, maar als mijn weerstand tegen hen ervoor zorg draagt dat ik de gehele dag aan hen denk, dan streef ik mijn ware doel volstrekt voorbij.
Ik denk alsmaar vaker aan Jezus. Omdat ik lees over de Cursus in Wonderen; de Cursus zelf zal, als God het wil, morgen of in de dagen erna in de bus vallen. Kern thema van het boek is: vergeving. Vanuit het besef dat niemand mij ooit wat aan deed omdat alles en iedereen zich afspeelt in mijn droom. In mij blijft de vraag opspelen hoe ik verantwoordelijk kan worden gemaakt voor een droom die mij is opgedrongen, maar die opvatting is van horen zeggen en niet mijn waarneming. Vanzelfsprekend begint alles hier, ook ieder idee over verleden, toekomst en evolutie. Tijd, ruimte en ontwikkeling zijn vanzelfsprekend deel van illusie, want veranderlijk. De Cursus gebruikt illusie om mij te bereiken. Dat kan ik snappen. Dit roept mijn vertrouwen op. Ik lees verder. Ik wordt alsmaar dieper geraakt.
Er is een aspect aan de cursus dat mij aanspreekt: veel spirituele scholen lijken wel wat soelaas te bieden, maar leiden niet tot volstrekte bevrijding omdat vergeving niet in de kern van hun leer vervat zit. Mijn hart begrijpt het belang van deze opmerking meteen.
Ik ben geen systematisch filosoof. Ik sprak eens de wens uit dat God nu maar eens mijn teksten moest gaan schrijven. Zonder verbeelding voel ik dat deze wens niet onverstaan is gebleven. Ik heb, als altijd, mijn lichaam geest en belevingen van de dag, tijdens het schrijven echter voel ik het vallen van effect bejag. In the flow gaan de twee wijsvingers snel over het toetsenbord, val ik stil dan is er in het geheel nog niets geschreven. Ieder moment opnieuw geboren worden is zo voelbaar. Dat er in vorm geen enkele continuïteit bestaat is zo voelbaar. Het geheugen suggereert continuïteit maar is meestal niet operabel, heeft geen gezag in deze.
God is geen idee. Bewustzijn is geen idee. Ik ben is geen idee. Geen idee kan lang een goed idee lijken zonder dat je het denken wenst te verlaten. Alles mag, er is geen dwang. Ik heb geheel mijn leven mogen dwalen in mijn meest wijd verspreide aandachten, verliet God telkens weer als ik meende te zondigen, maar omdat ik dit niet werkelijk geloofde bezocht in alles dat de kerk mij verboden had.
Ja, ik ken de tekortkomingen van het opereren op de grond van eigenbelang, die mediteert op ´Ik ben behoeftig.´ Het is vals, je kunt het ook dom noemen dit te geloven. God is onkenbaar, maar als je de waanzin laat, zie dan nog eens. Dan zijn het lichaams ogen niet langer die zien, zien zelf is Mirakel, niets plakt eraan.
Dank lieve lezer, volgens de statistieken per dag slechts 0 of 1, maar in Werkelijkheid zendt mijn intentie veel meer signalen uit dan WordPress, of welke instantie met shadowbanning dan ook, kan beperken of frustreren. Het frustreert mij niet te zien dat de leugenaars bang zijn. Op zekere dag horen ze deze woorden.
Liefs!
De complete harmonium opnamen van Gurdjieff vanuit zijn woning in Parijs indertijd. Ik plaats de eerste, de rest volgt daarna vanzelf.
Aanwezig in deze stap 
https://robscholtemuseum.nl/joost-lips-lost-in-labels-of-wel-verloren-in-etiketten/
LikeLike