De tuin blijft een vreugdevol verblijf, waarin alsmaar meer te beleven is. Het werken erin vervult, vergeet de taal, is direct met de aarde verbonden. Dan kan het fijn zijn ook in de avond de taal met rust te laten, niet te schrijven. Zo kwam ik tot schilderen en nam ik een improvisatie op gitaar, getiteld At Ease, op.
De tuin heeft er boompjes bij gekregen, en ook struiken en bollen. Weer veel houtpulp opgehaald, zeewier, takken, alles dat de tuin vruchtbaarder kan maken. Oogt zo lekker. Hier en daar woest, en op elke vierkante meter ondertussen wel iets dat dit hart vol verwachting laat kloppen. Zoals toen ik ontdekte dat een boompje dat ik aan het bos heb onttrokken, de gesloten knop tot vleugels had uitgeslagen. Yes!
Als de lente vanaf hier haar werk doet, ik niets meer aan de tuin doe, dan verwacht ik ondertussen reeds een grote weelde. Maar er zal nog aan hoop aan gebeuren, ook al kan dat even wachten. De aandacht gaat nu geheel naar de achtertuin zodat deze begin april klaar is diverse soorten groenten in kiemvorm te gaan ontvangen.
Ik had zaterdag weer eens de auto. Reed met Karin mee naar haar werk, heb dan de gehele dag de auto tot ik haar weer op haal. Vlakbij haar werk, in een laadbak waar ik eerder een prima werkende desktop computer kast mocht vinden, lag nu een fraai kroonluchtertje, meegenomen natuurlijk. Hangt nu op mijn werkkamer, zoals te zien op een van de volgende foto´s. De andere foto laat de hoek zien waar de gevonden computer mij, als ik daar behoefte te voel, vanaf een lekker lui matrasje van beeld en geluid kan voorzien.
Tja, dan wil ik eindigen met het lied In The Garden van Van Morrison, van het studio album, kom ik prachtige live opnamen tegen. Omdat ik niet kan kiezen, krijgt de lezer tot besluit alle drie de opnamen geleverd die ik met zeer veel genoegen heb beluisterd.
Aanwezig in deze stap 